Wauw, deze week ging weer zo snel! Ik begon de maandag nogal vermoeid en me afvragend hoe ik de dag door ging komen, maar voor ik het wist was de dag alweer voorbij. Uiteraard alleen maar een goed teken, dat betekent dat ik me geen moment verveel en het nog steeds erg naar mijn zin heb hier! Misschien iets te veel, ik kijk nu al ontzettend op tegen de dag dat ik hier weg ga. Aan de andere kant mis ik mijn vrienden en familie ook wel, en er borrelen steeds allemaal ideeën in mijn hoofd op over wat ik wil doen als ik weer in Nederland ben.
Naast dat mijn hersenen op de proef zijn gesteld op stage, zijn ook mijn voeten uitgedaagd. Het is echt Australisch om lekker op blote voeten te lopen, en hoewel ik daar graag tegenin ga en mijn schoenen draag tijdens een hike (echt Fysio verantwoord) moest ik er deze keer toch aan geloven. Ik was met een vriend bij de Garden Falls, wat een mooi natuurgebied is met een waterval die uitmondt in een waterbron en mensen hebben touwen opgehangen zodat je jezelf in het water kan slingeren (net zoals op die filmpjes waarbij het dan mis gaat en mensen keihard op de grond gelanceerd worden). Het leek me leuk om door de bush te wandelen, wat uiteindelijk helemaal niet zo leuk bleek te zijn voor mij, want het ‘pad’ was eigenlijk niet echt een pad maar bestond meer uit rotsen die door en langs het water gingen. Mijn vriend ‘de ultra Australiër’ loopt dus heel gemakkelijk over die rotsen heen alsof het niks is en ik heb de grootste moeite om mijn balans te bewaren en niet in het water of op een rots te vallen. Ik heb meerdere keren op het punt gestaan om om te keren, omdat het me onmogelijk leek om verder te gaan, maar dan hielp mijn vriend me wel weer over de rotsen heen. Op een gegeven moment moest ik mijn schoenen wel uitdoen en op het pad achterlaten, op de terugweg kon ik ze weer meenemen. Na deze barre tocht was het gelukkig tijd voor een verfrissende duik in de waterbron!
Ik denk overigens dat het weer is omgewisseld met Nederland, want we hebben de afgelopen week veel regen gehad. Gelukkig heeft de regen me nog niet gehinderd en is het voornamelijk ‘s nachts. Sommige dagen is het wel een beetje bewolkt, maar Noosa blijft alsnog een prachtige plek!
<- Sunshine beach is ook met wat bewolking nog een plaatje!
En ook over de zonsondergangen valt niks te klagen ->
Deze week wou ik ook weer een poging wagen om te gaan surfen, maar helaas, de golven waren nog platter dan de vorige keer… hopelijk heb ik volgende week meer geluk! Ook met het zien van koala’s heb ik nog niet echt veel geluk gehad. Aangezien het surfen niks werd besloten mijn surfbuddy en ik om te gaan wandelen in het park, in de hoop een koala te zien. Er is aan het begin een koffietentje waar mensen kunnen aangeven als ze een koala hebben gezien, en toevallig was er die dag een koala gespot! Dat betekende progressie in mijn zoektocht! Vol goeie hoop begonnen we aan de wandeltocht, maar hoe goed we ook omhoog naar de bomen keken, nog steeds geen koala… Ik dacht dat ik meer kans zou hebben als ik wat eerder in de ochtend zou gaan, dus de volgende dag vertrok ik om 06:15 van huis. Ik was een halfuurtje later in het park en het was al aardig druk. De meeste mensen gaan vroeg in de ochtend een wandeling maken en het is erg leuk om te zien dat iedereen in de ochtend al zo lekker actief is! Er is een bepaald gedeelte waar de koala’s voornamelijk voorkomen, en zodra ik dit gedeelte voorbij was, werd het mij weer pijnlijk duidelijk…ook vandaag geen koala. Aangezien het nog vroeg in de ochtend was besloot ik een lange wandeling te maken en uiteindelijk heb ik twee uur gewandeld. Achteraf gezien was dit misschien niet zo heel handig, want zodra ik twee minuten op de fiets zat richting huis, had ik een lekke band. Een uur naar huis lopen was het vervolg. Ik had eerder deze week ook al een lekke band, dus het zit me niet echt mee. Gelukkig hebben mijn ouders me goed opgevoed en me geleerd om een band te plakken, hoewel het wel een aantal jaar geleden was dat ik voor het laatst een band geplakt heb.